نار (Punica granatum L.) یک میوه باستانی است که به ویژه در غرب آسیا کشت می شود، اگرچه در منطقه مدیترانه و سایر نقاط جهان نیز کشت می شود.
از سال های قدیم مصرف آب انار طبیعی با فواید بی شماری برای سلامتی همراه بوده است.
در سال های اخیر، چندین مطالعه in vitro و in vivo فعالیت های فیزیولوژیکی مفید آن، به ویژه خواص آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی آن را نشان داده اند.
علاوه بر این، مطالعات مبتنی بر انسان نتایج امیدوارکننده ای را نشان داده اند و پتانسیل انار را به عنوان یک عامل محافظتی از چندین بیماری نشان داده اند.
به دنبال آن روند و تقاضای صنایع غذایی برای آنتی اکسیدان ها و مواد ضد میکروبی از منابع طبیعی، کاربرد انار و عصاره های آن (عمدتا به عنوان آنتی اکسیدان و ضد میکروب)، به طور گسترده در انواع مختلف محصولات غذایی مورد مطالعه قرار گرفته است که نتایج رضایت بخشی داشته است.
این بررسی با هدف ارائه تمام مطالعات و روندهای اخیر در کاربردهای انار در صنایع غذایی و چگونگی تأثیر این روندها بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و ماندگاری محصول است.
علاوه بر این، مطالعات in vitro و in vivo اخیر به منظور آشکار کردن پتانسیل انار در درمان چندین بیماری ارائه شده است.
انار میوه جا افتاده درختچه ای (Punica granatum L.) است که به ویژه در غرب آسیا و در منطقه اطراف دریای مدیترانه و همچنین سایر نقاط جهان از جمله آمریکا که آب و هوا برای آن مناسب است، کشت می شود.
درختچه به طور معمول تا 5 متر رشد می کند، اما در برخی موارد، ممکن است به مورفولوژی درختی به ارتفاع 10 متر برسد، به جز ارقام کوتوله که تا 1-2 متر رشد می کنند.
آب و هوای مدیترانه ای (با زمستان های معتدل در معرض نور خورشید و تابستان های خشک) برای رشد انار ایده آل به نظر می رسد.
بیشتر واریتهها برگریز هستند، اگرچه گزارشهایی از انارهای همیشه سبز و مشروط برگریز بسته به ارتفاع و دمای منطقه گزارش شده است.
این میوه به عنوان توت گوشتی طبقه بندی می شود.
شکل آن تقریباً گرد و به قطر تا 10 سانتی متر است و در قسمت بالایی آن یک کاسه گل تاجی شکل وجود دارد.
در داخل اگزوکارپ چرمی یک مزوکارپ گوشتی وجود دارد که در اتاقک هایی که توسط غشاء از هم جدا شده اند سازماندهی شده است.
آریل ها حاوی بخش خوراکی میوه هستند.
اگزوکارپ، یعنی پوست انار، حدود 50 درصد کل میوه را تشکیل می دهد، در حالی که بخش خوراکی آن از 10 درصد دانه و 40 درصد آرل تشکیل شده است.
انار کامل و آب آن دارای رنگی شدید است که ترکیبات فعال زیستی منتخب به ویژه آنتوسیانین ها مسئول آن هستند.
بنابراین، تنوع رنگ در بین ارقام مختلف عمدتاً به دلیل غلظت متفاوت این ترکیبات است.
دامنه بررسی کنونی اشاره به کاربردهای انار در صنایع غذایی در خصوص ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و ماندگاری محصول است.
علاوه بر این، تلاشی برای ارائه پتانسیل انار در برابر تعدادی از بیماری ها از طریق مطالعات in vitro و in vivo وجود دارد.
بدون دیدگاه