پلی استر معروف در ساخت فرش 12 متری تراکم 3000 در هر دو ساختار نخ ریسی شده و رشته ای استفاده می شود.
پس از افزایش قیمت مواد اولیه برای بسیاری از انواع فرش در اوایل دهه 2000، پلی استر رقابتی تر شد.
پلی استر خواص فیزیکی خوبی دارد و به دلیل آبگریز بودن ذاتاً در برابر لکه مقاوم است، اما لکه های روغنی می توانند برای این نوع مواد مشکل ساز شوند.
مانند نایلون، رنگ را می توان پس از تولید اضافه کرد یا می توان آن را در حالت مذاب دم کرد رنگرزی محلول.
پلی استر این عیب را دارد که تمایل دارد به راحتی خرد یا مات شود. معمولاً در فرش های با قیمت متوسط تا پایین استفاده می شود.
اکریلیک یک ماده مصنوعی است که اولین بار توسط شرکت Dupont در سال 1941 ساخته شد اما از زمانی که برای اولین بار معرفی شد.
تغییرات مختلفی را پشت سر گذاشته است. در گذشته، فرش اکریلیک به راحتی پف یا قرص می شد.
این زمانی اتفاق افتاد که الیاف به مرور زمان تحلیل رفت و رشته‌های کوتاه با تماس یا اصطکاک جدا شدند.
در طول سال‌ها، انواع جدیدی از اکریلیک‌ها برای کاهش برخی از این مشکلات ساخته شده‌اند، اگرچه این مسائل به طور کامل برطرف نشده است.
رنگ آمیزی اکریلیک نسبتاً دشوار است، اما رنگ ثابتی دارد، قابل شستشو است و حس و ظاهر پشمی دارد و آن را به یک پارچه فرش خوب تبدیل می کند.
فرش با نشان از خانواده لهستانی، با تار پنبه ای، پود و پرز ابریشمی و نخ پیچیده شد.
فرش پرز گره دار احتمالاً از ناحیه دریای خزر شمال ایران یا ارتفاعات ارمنستان سرچشمه گرفته است.
اگرچه شواهدی از قیطاندن بز و گوسفند برای پشم و موی ریسیده شده و بافته شده در هزاره هفتم وجود دارد، اما قدیمی‌ترین فرش پرز باقی‌مانده فرش پازیریک
است که مربوط به قرن پنجم تا چهارم قبل از میلاد است. در سال 1949 توسط سرگئی ایوانوویچ رودنکو از تپه قبر پازیریک در کوه های آلتای در سیبری حفاری شد.
این فرش رنگارنگ 200 × 183 سانتی متر است و با حاشیه ای از گریفین قاب شده است.
اگر چه توسط بسیاری از فرهنگ ها ادعا شده است، این فرش پرزدار مربعی، تقریباً کاملاً دست نخورده است.
قالی با گره دوتایی ارمنی بافته می شود و رنگ رشته های قرمز از کوشین ارمنی ساخته شده است. ا
فرش‌های باستانی، در مورد آن می‌گوید: «با تمام شواهد موجود متقاعد شده‌ام که قالی پازیریک یکی از لوازم تدفین و به احتمال زیاد شاهکاری از هنر ارمنی بوده
است».[گانتورن با این تز موافق است. در ویرانه‌های تخت جمشید در ایران که ملل مختلف به‌عنوان ادای احترام به تصویر کشیده شده‌اند، طرح اسب از فرش
پازیریک همان نقش برجسته‌ای است که بخشی از هیئت ارمنی را نشان می‌دهد.
بدون دیدگاه